ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 10 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 2 |
مقیاس بی ثباتی ازدواج (MII)
این پرسشنامه که به طورکلی برای اندازه گیری عدم ثبات زناشویی و خصوصاً مستعد طلاق بودن تدوین شده است. این ابزار متکی بر این نظر است که برای ارزیابی بی ثباتی و خطر بالقوه طلاق زن و شوهر باید هم شناخت و هم رفتار به حساب آورده شود. این مقیاس توسط ادواردز، جانسون و بوث (1983) در مورد 2034 زن و مرد متأهل زیر 55 سال و با 1578 (78%) از این نمونه در سال 1983 بکار گرفته شد. نمره بالا در این مقیاس نشان می دهد که احتمال وقوع طلاق در زوج ها بالاست و نمره پایین نشان می دهد که احتمال وقوع طلاق در زوج ها پایین است (جعفری، ثنایی ذاکر، پاشا شریفی و کرمی، 1389). «شاخص بی ثباتی ازدواج» با ضریب آلفای 93% از یک همسانی درونی عالی برخوردار است و همچنین با مقیاس های مربوط به مشکلات و اختلافات زناشویی همبستگی مثبت و با مقیاس های مربوط به تعامل و خرسندی زناشویی همبستگی منفی دارد (علیمردانی، فاتحی زاده، جلالی و باغبان، 1389). در ایران نیز یاری پور (1379)، ضریب اعتبار 70/ را گزارش کرده است. در پژوهش حاضر پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 73/ به دست آمد.