مقیاس هوش وکسلر برای کودکان در سال 1949 به وسیله دیوید وکسلر به منظور سنجش هوش کودکان تهیه شده است. این مقیاس در سال 1974 تجدید نظر شد و پس از هنجاریابی، مقیاس هوشی تجدید نظر شده وکسلر کودکان نام گرفت. این مقیاس از 12 خرده آزمون (شامل مقیاس کلامی و مقیاس عملی) تشکیل شده است (پاشاشریفی، 1384). این آزمون، در سال های 1363 و 1364، زیر نظر یک گروه از متخصصان روانشناسی و علوم تربیتی به سرپرستی سیما شهیم در دانشگاه شیراز ترجمه و انطباق داده شد. به منظور تعیین پایایی مقیاس، پایایی دوباره سنجی آزمون ها و هوشبهر ها و ضرایب پایایی تنصیفی آزمون های این مقیاس مورد بررسی قرار گرفت. در پایایی دوباره سنجی، ضرایب ضرایب پایایی آزمون ها از 44/0 تا 94/0 (میانه ضرایب پایایی 73/0 است) و در پایایی تنصیفی، ضرایب پایایی آزمون ها از 42/0 تا 98/0(میانه ضرایب پایایی 69/0 است) متغیر بود. در بررسی اعتبار همزمان این مقیاس با مقیاس ویپسی، ضرایب همبستگی هوش بهرهای کلامی، عملی و کل دو مقیاس به ترتیب 84/0، 74/0 و 85/0 به دست آمد (شهیم، 1383). در این پژوهش به منظور ارزیابی بازداری پاسخ و حافظه کاری به ترتیب، از خرده آزمون های عملی تنظیم تصاویر و حافظه عددی معکوس وکسلر استفاده شده است.